Smeuïge volksverhalen bij het “lösse veur”

Ossenhoornblazers bij Herberg de Kemper in Markelo

In onze herberg wordt ook dit jaar weer 1 december 16.30 uur en 22 december 16.00 uur op de hoorns geblazen door een elftal blazers, volgens traditie op Advent. Compleet met authentieke Markelose kostuums van rond 1900, en smeuïge volksverhalen bij het “lösse veur” van onze oude herberg.

Geschiedenis van het hoornblazen

In de Adventstijd werd er vroeger op de ossenhoorn geblazen, het blazen op de runderhoorns dateert uit het begin van onze jaartelling. In geheel West/Twente werd er op de ossenhoorn geblazen, maar vanaf het begin van de negentiende eeuw verdween het blazen. Behalve in Markelo, Ambt Almelo en Oele. Er zijn vandaag de dag nog twee oude hoorns aanwezig, waarvan de grootste een lengte heeft van 66 centimeter. Vroeger werd er alleen geblazen op ´Mirreweentersaovond´ (kerstavond). De volgend ochtend, op kerstochtend, werd er nog een keer geblazen als aankondiging van de kerkdienst. De toon die uit de hoorns komen, zijn over kilometers afstand te horen, wat vroeger ook logisch was om alle mensen in de wijde omgeving te laten meegenieten. De reden van het blazen op de hoorns was het verdrijven van boze geesten en het licht te laten terugkeren.

De ossenhoorn

De ossenhoorn is een blaasinstrument dat beschouwd kan worden als de voorloper van de meer bekende midwinterhoorn. Het blazen op de ossenhoorn vindt in Nederland alleen plaats voor de kersttijd op de 1e, 2e, 3e en 4e zondag van de advent in het Twentse dorpje Markelo.

Men neemt soms aan dat het gebruik ervan is terug te voeren op oude Germaanse gebruiken en dus een voorchristelijke oorsprong heeft. Het is niet onmogelijk dat de ossenhoorn gebruikt werd tijdens de Germaanse joelfeesten, de feesten die zich gedurende dertien dagen en dertien nachten afspeelden rond de zonnewende en welke later zijn gekoppeld aan het christelijke kerstfeest.